Od autorki :)

Chcę się odnieść do jednego z komentarzy pod ostatnim postem. Wszystkie rady przyjmuję, tak samo jak i uzasadnioną, popartą dobrymi argumentami krytykę. Jednak jest jedno "ale" ^^ Jakby nie było to ja jestem autorką tej historii i wiem, że niektórym z was nie musi ona się podobać i nie zmuszam was do jej czytania. Piszę, bo lubię pisać i sprawia mi to frajdę. Sądząc po komentarzach nie wychodzi mi to tak bardzo źle. 

Chcę wam wytłumaczyć moją wizję, bo jak zauważyłam niektóre z was nie rozumieją rozwoju wydarzeń w opowiadaniu. Założyłam sobie w ostatnich rozdziałach pierwszej części, że stworzę dwa równoległe do siebie światy, w których życie bohaterów będzie płynęło każde według swojej historii. Tak miało być od początku i tak pozostanie. Jednak kończąc to wszystko stwierdziła, że czas wrócić do rzeczywistości, bo nie jest i nigdy nie będzie to opowiadanie w całości fantastyczne, choć w niektórych momentach takie wątki się pojawiają i nie mogę temu zaprzeczyć. Sama jestem realistką i miłośniczką literatury realistycznej, więc nie potrafiłabym pisać o czymś w co tak naprawdę  nie wierzę. 

Wydarzenia, które miały miejsce od napadu Lottie w parku i jej gwałtu, nigdy nie miały miejsca, w świecie, w którym byli chłopcy, więc oni nie mają o niczym pojęcia. To był wytwór wyobraźni głównej bohaterki, która jak zauważyliście, w końcu wróciła do rzeczywistości. Widzę, że nie odpowiada wam ten fakt, ale proszę was poczekajcie i zrozumcie, że to dopiero początek. Akcja będzie toczyła się dalej i wypłynie jeszcze wiele niespodziewanych i zaskakujących wątków. Spróbujcie proszę wymazać z pamięci zakończenie, bo inaczej to nie ma sensu. Jak już piszę do serca, to chce wam zdradzić, że Lottie miała umrzeć i już nie wrócić i to miał być już koniec, jednak jej postać jest mi bardzo bliska i jak widać, nie potrafiłam jej uśmiercić. 

Kiedy bierzecie do ręki książkę i zaczynacie czytać, jestem pewna, że czytacie ją do końca, przynajmniej powinniście. Nie jestem na pewno pisarką, więc mój sposób tworzenia nie równa się z żadnym tworem stworzonym pod znanym nazwiskiem, jednak uważam, że mnie także się coś takiego należy. Jak wiele razy już pisałam, założyłam tego bloga pod wpływem chwili z założeniem, że nikt go nie będzie czytał, a jeśli już to będą to tylko moi znajomi i przyjaciele. 

Nie chce tu tylko pisać żalów, więc teraz skieruję te kilka słów do moich czytelniczek. Dziękuję za to, że jesteście ze mną i mimo tego, że nie wszystko się wam podoba, trwacie i czytacie :) To naprawdę wiele dla mnie znaczy i daje dużego kopa. 

Trochę się rozpisałam, więc kończę już ten jakże długi wywód myśli i napiszę tylko do następnego miśki!

Kadi ♥

Ps. Co myślicie o nowym wyglądzie bloga? :P